Gatunki drewna kominkowego

Najważniejsze atrybuty drewna kominkowego

Większość z nas drzewo do przepalania w kominku kupuje „oczami”. Właściwie nie ma w tym niczego dziwnego, albowiem w taki sposób zachowuje się pospolity kontrahent. Nigdy nie możemy jednak kierować się wyłącznie naoczną cechą drewna, ale istotnymi jego własnościami (o których nota bene winien poinformować nas handlowiec). Chodzi tu w pierwszej kolejności o jego spoistość oraz wilgotność. Drewno twarde będzie płonąć znacznie dłużej oraz da większą ilość ciepła niżeli drewno miękkie. Określone gatunki różnią się wilgocią po ścięciu i po wysuszeniu, co częstokroć myli klientów. Obrazowo wilgotność wierzby liczy 180%, zaś jesionu wyłącznie 40%. Musimy ustalić fundamentalne cechy drewna kominkowego, inaczej wartość opałową 1 mpu (metra przestrzennego drewna ułożonego), ilość wody jaką należy odparować ze świeżego drewna i standardową twardość. Dla użytkowników kominków ważkie są jeszcze indywidualne właściwości, m in.
łatwość zapalania czy intensywność żarzenia.

Jakie drewno do kominka będzie najlepsze?

Drewno do kominka jest charakterystycznym rodzajem drewna, ponieważ musi spełnić więcej warunków aniżeli drewno opałowe do palenia w piecach. Najskuteczniejsze jest drzewo liściaste w formie klocków bądź szczap. Czemu? Drewna iglaste mają mniejszą kaloryczność, tzn. szybciej oraz dynamiczniej się wypalają. Problemem jest ponadto zawartość żywicy, jaka potrafi szybko pobrudzić kominek. Obrazowo sosna, a tak naprawdę jej odcinki lub ścinki, idealnie nadaje się na podpałkę. Jeżeli absolutnie nie mamy wyjścia oraz pragniemy napalić w kominku drzewem iglastym, to zmieszajmy je z którymś typem drzewa liściastego. Warianty drewna kominkowego klasyfikuje się zazwyczaj na miękkie oraz twarde, oczywiście niezadługo po wycięciu wskazanego drzewa. Warianty miękkie cechują się mniejszą wartością opałową, albowiem mają mniejszą zwartość i ciężar. Innymi słowy odróżnia się parę wyraźnie uznanych drzew liściastych, z których jest pozyskiwane drewno kominkowe: buk, grab, jabłoń, wiąz, brzoza, czereśnia czy kasztanowiec. Najlepiej sprawdza się twarde drewno grabu, dębu, oraz śliwy.

Aspekty poszczególnych gatunków drewna kominkowego

Buk – jest szczególnie ciężkie, łupliwe i wytrzymałe. To najlepsze drzewo do kominka, bo ma bardzo cienką korę, nietrudno suszy się oraz wyróżnia się szczególnie wysoką konsystencją. Przebieg palenia następuje spokojnie. To drewno, które wypala się bardzo powoli i dostarcza dużo ciepła.

Brzoza – łatwo suszy się, szybko się ją rozdrabnia, posiada wspaniałą kaloryczność i jest zwykle dostępna. Po podpaleniu osiągamy porządny, równy płomień.

Grab – posiada szczególnie wysoką zwartość, lekką korę oraz dosyć łatwo paruje. To drzewo jest najatrakcyjniejsze do palenia w kominku, bowiem niezwykle spokojnie się pali. Płomień jest raczej niewielki, jednak ociepla bardzo długo.

Dąb – stopniowo się pali, wytwarza sporo ciepła, perfekcyjnie nadaje się do wędzenia potraw oraz posiada doskonałą wartość opałową. Dysfunkcją jest długie schnięcie, toporna kora, trudności w przełamywaniu na elementy.

Wiąz – jest analogiczny do dębu, posiada wszak lżejszą korę i szybciej paruje. Na pewno jest skomplikowane w dzieleniu jeśli pochodzi, m in. z sąsiadujących z drogami lub parków.

Jarząb – to szczególnie solidne drewno kominkowe, samodzielnie występuje epizodycznie (zwłaszcza jako dodatek do głównego drewna).

Klon – jest dosyć ciężkie, ma cienką korę, błyskawicznie suszy się oraz sprawnie się rąbie.

Jesion – to inne doskonałe drewno kominkowe, które ma szczególnie wysoką spoistość i wysoką wartość opałową. Jest trudny w rąbaniu.

Olcha – powinna być niezwykle precyzyjnie zasuszona, w innym przypadku ciężko się pali. Doskonałe drzewo do wędzenia żywności, bo nadaje im atrakcyjny kolorek i bukiet.

Osika – posiada znikomą gęstość oraz kaloryczność, jest wariantem miękkim. Należy jednak co pewien czas napalić nią w kominku, albowiem dobrze przeczyszcza kominek ze smoły i z sadzy.

Akacja – to ciężkie i niezmiernie kaloryczne drzewo, które ma grubą korę. Może być źródłem stanów zapalnych śluzówek i skóry.

Wierzba – analogicznie jak topola niezbyt nadaje się na drzewo kominkowe. Posiada niewielką ścisłość i niedużą kaloryczność.

Drzewa owocowe – mają wyjątkową zwartość. Wbrew pewnym tezom rewelacyjnie nadają się do palenia w kominku. Ogromnie pożądanymi są grusza bądź wiśnia. Drzewo owocowe ma lekką korę i w trakcie spopielania wytwarza wspaniały zapach.

O tym musimy pamiętać!

Do przepalania w kominku w żadnym razie nie powinno się używać kawałków drewna, jakie wcześniej było konserwowane, farbowane wszelakimi syntetycznymi preparatami bądź lakierowane.

W jakim miejscu można kupować drewno kominkowe?

Głównie w nadleśnictwach, tartakach oraz przedsiębiorstwach opałowych. W pierwszej nadmienionej lokalizacji odbierzemy drzewo niesezonowe, zazwyczaj poćwiartowane w znaczne klocki czy szczapy (o rozciągłości od pół metra do metra). Tutaj można zakupić też drewno niższej jakości, mianowicie skrawki. Drewno niesezonowe należy pociąć i trzymać przynajmniej 1 rok. Cena jest orientacyjnie 3 razy mniejsza niźli drzewa kominkowego sezonowego. Jednakże w tartakach albo magazynach nabędziemy drewno sezonowe, poćwiartowane na wygodne kawałki, jakimi mamy możliwość błyskawicznie palić. Jeżeli interesuje Cię kupno drewna kominkowego w korzystnej cenie, wejdź w ten odsyłacz – drewno kominkowe Warszawa