System gospodarczy dla osób z inwalidztwem lub niepełnosprawnością ciągle nie jest inspirujący. Najczęściej właściciele firm, którzy mają do wyboru pracownika zdrowego oraz „schorowanego”, wyłonią tego pierwszego. Chociażby wówczas, kiedy ten drugi posiada marniejsze kompetencje, m in. kiepskie wykształcenie czy brak doświadczenia. Taka postać rzeczy źle „odkłada się” na jednostkach, które mają rozmaitego rodzaju dysfunkcje. W następstwie tego wcale nie zamierzają chodzić do pracy, „przeżywają” z samej renty oraz są odruchowo „usuwane” na margines. W Polsce „nieszablonowość” wciąż sprzęga się z czymś niewłaściwym, „egzotycznym”, kontrowersyjnym. A przecież osoby np. z dysfunkcją słuchu, jednogłośnie z ustawodawstwem, wcale nie mogą być dyskryminowane. Nie tylko w przypadku dostępnego rynku pracy. Czy istnieje dla takich jednostek jakaś propozycja? Gdzie powinny udać się po poradę? Czy funkcjonują jakiekolwiek sensowne drogi ich mobilizacji?
Pewną z dróg aktywizacji osób niepełnosprawnych jest przyjmowanie do pracy wspomagane. Ta koncepcja ma swoje źródło w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej w latach 60. oraz 70. XX wieku. W Polsce zaczęto ją realizować zaledwie w 2001 roku. Obecnie masa organizacji pozarządowych wykorzystuje wspomnianą procedurę pomocy w odniesieniu do osób z dysfunkcjami. Na czym ona faktycznie polega? Trener pracy oraz ekspert zawodowy określają ewentualnego zatrudnionego i przełożonego. Ważne są tu predyspozycje spodziewanego pracownika, warunki, które ma możliwość potwierdzić właściciel, obszar obowiązków, wysokość pensji i wymiar czasu pracy. Po czym osoba niepełnosprawna przechodzi właściwe badania medyczne i instruktaż z reguł bezpiecznej pracy (są one organizowane przez właściciela). Trener pracy nie ma tylko wyłonić obszaru, w jakim będzie ona wykonywać swojej pracy, ale ponadto przygotować innych pracobiorców wskazanej jednostki na przyjęcie nowego. Ponadto informować jak wygląda dojazd do korporacji oraz ułatwić mu start w innym środowisku. Przeznaczeniem szkoleniowca pracy jest ponadto wyjaśnianie pojawiających się dylematów między zleceniodawcą oraz podwładnym.
Wyjątkowym wariantem pomocy są tzw. Zakłady Pracy Chronionej, jakie posiadają niezwykłe pozwolenia. W specjalny sposób podchodzą do osób niepełnosprawnych, a mianowicie: zapewniają im odpowiednie realia zatrudnienia (na każdym kroku dostosowane do charakteru oraz stopnia niepełnosprawności), pielęgnację leczniczą i hospitalizacyjną (wyjazdy rehabilitacyjne). Owym zakładom pracy należą się preferencje podatkowe, zniżki i dotacje (dokumenty przyjmuje PFRON – Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych). Różnorodne organizacje pozarządowe asystujące w zatrudnianiu osób niepełnosprawnych kooperują z ZPCh. Dokształcają swoich wychowanków relacji z przełożonym, dostosowywania się do nieznanej sytuacji w codziennym funkcjonowaniu oraz zaradności.
Warto nadmienić jeszcze o Warsztatach Terapii Zajęciowej, na jakich wychowankowie organizacji pozarządowych mają możliwość szkolić swoje uzdolnienia i hobby. W pewnych fundacjach funkcjonuje co najmniej kilka wzorów takich klas, przykładowo pracownia aktywności twórczej, pracownia gospodarstwa domowego, pracownia komputerowa bądź pracownia techniczna.
W którychkolwiek miejscach, w których realizowane są zajęcia, praktyki zawodowe, instruktaże, warsztaty, konsultacja prawnika i psychologa. Nierzadko organizacje pożytku publicznego interesują się stymulacją z niepełnosprawnością fizyczną lub psychiczną w tym aspekcie. Są najlepszym miejscem, gdzie opisywane osoby mają możliwość rozszerzać swoje kwalifikacje, uzyskiwać informacje, przyzwyczajać się koegzystować z pozostałymi ludźmi oraz zdobyć rekomendację w wyszukaniu stałej pracy. Przykładowo w zakresie zajęć inwalidzi lub osoby ze stopniem niepełnosprawności mają opcję uczestniczyć w: ćwiczeniach informatycznych, zawodowych, e-learningowych, umiejętności interpersonalnych i w zakresie znajomości prawa. Lekcje z doradcą zawodowym mają za zadanie wsparcie osoby z stopniem niepełnosprawności w obszarze przekształcania ścieżki zawodowej, przekwalifikowaniu się, preferencji kursu, pisania CV i LM bądź we właściwym wyszukiwaniu ogłoszeń. Szczególnie ważne jest jednocześnie to, że organizacje pozarządowe i inne zbieżne struktury społeczne, mogą uzyskać 1% podatku od lokalnych obywateli. Wszystkie pozyskane fundusze są przekazywane tylko na pomoc osób z orzeczeniem. Trzeba zwrócić uwagę na to, że w RP istnieje coraz szersza świadomość, że przy użyciu takiego detalu możemy istotnie komuś pomóc.
Pośrednictwo pracy to kolejna droga, z której mają możliwość skorzystać osoby np niewidome. Chodzi tu nie tylko o organizacje pożytku publicznego, ale różne inne firmy otwarte dla wszystkich. Przeważnie interesują się zatrudnianiem zdrowych osób, zaś jeśli mają sposobność mają oferty specjalne. Chodzi tutaj o opisywane oferty pracy dla niepełnosprawnych, jakie są dopasowane do ich predyspozycji. Jeśli pragniesz otrzymać więcej informacji na ów temat, wejdź w ten link – Aktywizacja zawodowa osób niepełnosprawnych